Data: 18.12.2020r.

Temat dnia: Świąteczne życzenia

Zabawa taneczna:

„Składamy życzenia” – Opowiadamy dzieciom, co to są życzenia i kiedy je składamy. Podkreślamy, że składając życzenia, mówimy ludziom same miłe rzeczy – takie, które sprawią im przyjemność. Czytamy dzieciom przykładowe życzenia z okazji urodzin, świąt, ślubu. 

 

Następnie zapraszamy dziecko do składania życzeń, np. lalce, misiowi. Można również wspólnie z dzieckiem stworzyć kartkę z życzeniami, którą podaruje bliskim. 

 „Kartki i karteczki” – Dziecko ogląda rożne kartki świąteczne. Porównuje ich wygląd, wymienia nazwy przedmiotów na nich przedstawionych, np.: dwie choinki, duża bombka i mała bombka itp. Dziecko wybiera kartkę, która mu się podoba najbardziej i uzasadnia swój wybór. 

 

Pokoloruj choinkę:

Data: 17.12.2020r.

Temat dnia: Czas magią przejęty, śpiewamy kolędy

Piosenka zagadka:

„Stroimy buzię – choinkę” – Wyjaśniamy dzieciom, że ich buzia stanie się na moment choinką, którą będą ubierali językiem. Dziecko wykonuje następujące ćwiczenia motoryczne narządów artykulacyjnych:

– Pan Języczek rozchyla gałązki choinki – dziecko układa czubek języka na podniebieniu twardym, następnie za dolnymi zębami przednimi od wewnątrz, wypycha językiem policzki: prawy i lewy.

– Pan Języczek zakłada długie łańcuchy ze światełkami – dziecko zamyka usta i kręci językiem kołka wewnątrz buzi (oblizuje zęby od zewnętrznej strony).

– Pan Języczek zakłada bombki – dziecko dotyka czubkiem języka rożnych miejsc podniebienia.

– Pan Języczek zakłada łańcuchy – dziecko dotyka czubkiem języka na zmianę górnych i dolnych siekaczy oraz prawego i lewego kącika ust.

– Choinka gotowa. Brakuje tylko gwiazdy na jej czubku – dziecko próbuje dotknąć językiem nosa.

„Śpiewamy kolędy” – Przypominamy dzieciom, że kolędy to są pieśni opisujące święta Bożego Narodzenia.

Propozycje kolęd i pastorałek:

Znajdź piernikowe pary:

Data: 16.12.2020r.

Temat dnia: Długie i krótkie łańcuchy

„Dzwon” – zabawa z rymowanką. Przed zabawą tłumaczymy dziecku, że podczas świąt

często biją dzwony na wieżach kościelnych, zapraszając tym sposobem wiernych na mszę.

Dzwon

Małgorzata Barańska

Na wysokiej wieży                         Dziecko stoi wspólnie z domownikami w rozsypce

bije wielki dzwon.                                 Wymawia słowa rymowanki powoli, monotonnym głosem i kołysze się

Bije jak należy,                                        wolno, rytmicznie, na boki. Można przenosić ciężar ciała z nogi na nogę.

mocny jego ton.                                      Na każdy wers przypadają trzy wychylenia ciała.

Praca z KP1.38 – Dziecko porównuje łańcuchy pod względem długości – wskazuje łańcuch, którego długość jest najbliższa długości dłoni dziecka. Następnie uzupełnia tabelę z bombkami zgodnie z zapisanym kodem.

„Tworzymy łańcuchy” –Dziecko skleja paski kolorowego papieru, tworząc oczka łańcucha, następnie łączy oczka tworząc jeden długi łańcuch.

Zabawa taneczna:

 

 

Data: 15.12.2020r.

Temat dnia: Święta w moim domu

Rozgrzewka – Ćwiczymy tak, jak na filmie. Na hasło "freeze"- zamarzamy, czyli stoimy bez ruchu.

 

„Wieczór Wigilijny” – słuchanie fragmentu wiersza i rozmowa na temat zwyczajów związanych z Wigilią.

Wieczór Wigilijny (fragment)

Tadeusz Kubiak

Biały obrus lśni na stole,

pod obrusem siano.

Płoną świeczki na choince,

co tu przyszła na noc.

Na talerzach kluski z makiem,

karp jak księżyc srebrny.

Zasiadają wokół stołu

dziadek z babcią, krewni.

Już się z sobą podzielili

opłatkiem rodzice,

już złożyli wszyscy wszystkim

moc serdecznych życzeń (…)

Pytania:

1. Jakie wydarzenie jest opisane w wierszu?

2. W jaki sposób przygotowany jest stół wigilijny?

3. Jak wyglądają święta w twoim domu?

„Zagadki świąteczne” – rozwiązywanie zagadek M. Szeląg.

Okrągła, podłużna, choinkę zdobi,

ze szkła lub z plastiku się ją robi. (Bombka)

Kolorowe pudełka kokardami przewiązane,

w worku Mikołaja są poukrywane. (Prezenty)

W czerwonym ubraniu saniami leci,

ma worek prezentów dla grzecznych dzieci. (Mikołaj)

Co roku wielkie mają zadanie,

całą noc ciągną świętego sanie. (Renifery)

 

 Pokoloruj Mikołaja

 

Data: 14.12.2020r.

Temat dnia: Rozmawiamy o dobroczynności

•„O Aniołkach i złotym sercu” – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat dobroczynności, uczynności. Wyjaśnianie związku frazeologicznego „Mieć złote serce”.

O Aniołkach i złotym sercu

Marlena Szeląg

Zaczął padać pierwszy śnieg. W niewielkim miasteczku położonym w dolinie mieszkańcy przygotowywali się właśnie do nadejścia świąt Bożego Narodzenia. Kiedy nastał zmrok, dorośli i dzieci usiedli w swoich domach do wigilijnej wieczerzy. Wszelkim ludzkim działaniom przyglądały się zaniepokojone dwa Aniołki siedzące na dużej białej chmurze, z której delikatnie zaczął prószyć lekki jak piórko śnieg.

– Smutny to widok, kiedy ludzie nie odczuwają już magii i wyjątkowości tego wigilijnego

wieczoru… – smucił się Aniołek Aureolek.

– To prawda. Popatrz, nikt nie śpiewa kolęd! Co gorsza, nikt nawet ze sobą nie rozmawia.

Dzieci wpatrzone w telewizor, nie dzielą się ze sobą zabawkami. Dorośli z głowami pochylonymi nad telefonami… Nikt nie składa sobie życzeń i nie łamie się opłatkiem. Nikt nie zaprasza do wspólnego świętowania całej rodziny, nie mówiąc już o tym, że w żadnym domu na stole nie widziałem zostawionego talerza dla samotnego wędrowca. Serca tych ludzi są bardzo nieczułe…

– uronił łzę przerażony Aniołek Dobrotliwek.

– Och, nie płacz Dobrotliwku! To w niczym nie pomoże. Trzeba pomoc tym ludziom obudzić ich nieczułe i smutne serca, aby z powrotem były dobre, uczynne i wrażliwe.

– Świetny pomysł – krzyknął pełen nadziei i zadowolenia Dobrotliwek, ale po chwili posmutniał i dodał – Tylko jak to zrobić…?

– Mam pewien pomysł… – szepnął tajemniczo Aureolek i wszystko opowiedział na ucho

anielskiemu bratu. Uradowane Anioły czym prędzej zabrały się do realizowania planu.

Gdy wybiła północ, wielki blask, który pojawił się z Nieba, przyciągnął wszystkich mieszkańców do głównego placu w miasteczku, tam gdzie stała największa i najpiękniej ubrana choinka. Po dotarciu na miejsce wszyscy ujrzeli Anioły unoszące się nad ich głowami. Był to Aureolek i Dobrotliwek, którzy po chwili zaczęli przemawiać do dorosłych i dzieci. Wiedząc, że każdy myśli tylko o sobie i o tym, żeby być coraz bogatszym, zaproponowali mieszkańcom pewien skarb. Tym skarbem było złote serce, które jego posiadaczowi da największe bogactwa świata.

– Co trzeba zrobić, żeby taki prezent otrzymać? – pytał tłum zainteresowanych ludzi.

– Obiecujemy, że w posiadanie złotego serca dającego największe bogactwo świata wejdzie

ten, kto zrobi przez cały nadchodzący rok najwięcej dobrych uczynków nie tylko wobec swoich najbliższych, ale i wobec samotnych, starszych, skrzywdzonych czy ubogich. Trzeba być życzliwym, miłym, uprzejmym, a przede wszystkim uczynnym! Za rok o północy po wigilijnej wieczerzy przyfruniemy tu znowu, aby spełnić naszą obietnicę – to powiedziawszy, Anioły zniknęły tak szybko, jak się pojawiły, pozostawiając jeszcze przez moment na ciemnym niebie jasną świetlistą łunę. Zaskoczeni mieszkańcy wrócili do swoich domów w milczeniu i zamyśleniu. Tej nocy nikt nie mógł już usnąć.

Kiedy następny dzień rozjaśnił miasteczko, mieszkańcy obudzili się jakby odmienieni. Zaczęli wychodzić nieśmiało ze swoich domów, wzajemnie się pozdrawiać i niepewnie sobie pomagać. Każdy z nich chciał otrzymać złote serce. Tak było przez kolejne dni, tygodnie, miesiące. Dzieci pomagały rodzicom i bawiły się z innymi dziećmi wspólnymi już zabawkami. Najpierw ludzie czynili sobie niewielkie uprzejmości oraz drobne gesty życzliwości tylko po to, aby otrzymać anielski podarunek. Z czasem jednak ich serca zaczęły się zmieniać. Stawały się coraz wrażliwsze i dobre, a przez to szczęśliwsze. Pod koniec roku wszyscy ludzie dzielili się ze sobą, pomagali sobie już nie po to, aby otrzymać anielski skarb, ale z potrzeby serca. A temu wszystkiemu przyglądały się uradowane Anioły.

Tak minął rok. Nastały kolejne święta Bożego Narodzenia. Jakże inna była to Gwiazdka od

tej ubiegłorocznej. Wszyscy mieszkańcy, ci bogaci i ci biedni, ci samotni i ci, którzy mieli wielkie rodziny, starsi i młodsi, usiedli do wielkiego wspólnego suto zastawionego wigilijnego świątecznego stołu na placu przy wielkiej wspólnie ubranej choince. Z pojawieniem się pierwszej gwiazdy przełamano opłatek, składając wzajemne życzenia. Było wesoło, gwarnie. Ludzie rozmawiali, a śpiewane kolędy przywołały Anioły, o których wszyscy zapomnieli, że tej nocy mają przybyć ponownie. Nikt z mieszkańców już jednak nie marzył o anielskim złotym skarbie dla siebie. Wtedy Dobrotliwek i Aureolek rzekli do mieszkańców:

– Rozejrzyjcie się i zobaczcie, ile jest dobra, radości i przyjaźni wokół was i między wami.

Jacy wszyscy jesteście szczęśliwi, będąc razem. A stało się to wszystko tylko dlatego, że każdy poprzez czynienie dobra innym zmienił swoje nieczułe serce w serce uczynne, w serce złote. To o takim sercu mówiliśmy wcześniej. Nie zastąpią go żadne klejnoty i skarby, bo każdy, kto jest uczynny z potrzeby serca, zyskuje największe bogactwa świata – radość, miłość, przyjaźń, spokój i dobro. Pielęgnujcie wasze złote serca, a zawsze będziecie spełnieni – to powiedziawszy, Anioły odleciały. Została po nich jedynie jasna łuna, która na moment przybrała kształt złocistego serca, rozjaśniającego mrok nocnego nieba.

Pytania:

1. Kto przyglądał się ludziom z wysoka?

2. Dlaczego Anioły były smutne?

3. Co Anioły obiecały ludziom?

4. Jak zachowywali się ludzie po wizycie anielskich braci?

5. Co się stało z sercami ludzi po roku czynienia dobra?

6. Co znaczy zwrot „mieć złote serce”?

„Anioły dobroczynności” – praca plastyczna.

Dziecko nakleja na środku kartonu A4 niebieski trójkąt (suknia Anioła), u góry trójkąta przykleja koło w kolorze skóry (głowa Anioła). Do koła przykleja kawałki włóczki lub paski bibuły (włosy). Elementy twarzy, aureolę, ręce i nogi dorysowuje mazakami lub kredkami pastelowymi. Na koniec macza dłoń w białej lub niebieskiej farbie rozlanej na tacce i odciska ją po bokach sukni Anioła (skrzydła). Skrzydła można obsypać brokatem lub dokleić do nich kilka piórek.

Zabawa ruchowa: 

 

Data: 11.12.2020r.

Temat dnia: Kolorowe światełka

Pokaz rożnych łańcuchów świetlnych. Pokazujemy dzieciom dostępne w domu łańcuchy świetlne (lampki itp.). Dzieci opisują ich wygląd, kolor światełek, tempo mrugania (pokaz najlepiej przygotować w lekkim półmroku przy zasłoniętych oknach). Przestrzegamy dziecko, że światełka choinkowe są zasilane prądem, więc nie można się nimi bawić.

„Kolorowe światełka” – Dziecko koloruje łańcuch światełek tak, by każde światełko miało inny kolor. Następnie opisuje wygląd łańcucha świetlnego. 

„Latarki i latarenki” – zabawa dydaktyczna. Pokazujemy dziecku ilustracje przedstawiające rożne źródła światła i opowiadamy o sposobie korzystania z nich (można też wykorzystać rekwizyty, np. rożne latarki).  

 

Zabawa ruchowa:

 

Data: 10.12.2020r.

Temat dnia: W oczekiwaniu na Świętego Mikołaja

„W drodze po choinkę” – Dziecko udaje, że idzie po choinkę na plac choinkowy – chodzi w rożnych kierunkach po całym pokoju. . Na polecenie dziecko ma się poruszać w utrudnionych warunkach: po śliskiej drodze, w głębokim śniegu, przy silnym wietrze, przeskakując zaspy śnieżne.

„Najwyższe drzewko” – Na „placu choinkowym” dziecko wybiera najwyższą choinkę. Z przysiadu podpartego powoli przechodzi do pozycji wyprostowanej, unosi ramiona, sięgając wysoko do góry, wspina się na palce. Ćwiczenie należy powtórzyć wielokrotnie.

„Obcinamy gałązki” - Dziecko bawi się w osadzanie choinki w stojaku. Musi obciąć niepotrzebne gałązki. Dziecko stoi w pozycji wyprostowanej, ma złączone dłonie, palce prawej i lewej ręki są splecione ze sobą. Wykonuje skłony do przodu z jednoczesnym zamachem ramion – naśladuje obcinanie gałązek siekierką. Z każdym razem następuje skłon, a potem wyprost. Ćwiczenie należy powtórzyć wielokrotnie.

„Ubieramy choinkę” – Dziecko udaje, że ubiera choinkę. W przysiadzie podpartym wyciąga jedną rękę do przodu – sięga po bombkę, następnie wstają i wyciąga się wysoko do góry – próbuje zawiesić ozdoby na najwyższej gałązce. Ćwiczenie należy powtórzyć wielokrotnie.

„Co ukryło się w worku?” – Dziecko rozpoznaje dotykiem rożne zabawki i przedmioty ukryte w worku. Za każdym razem zanim wyjmie przedmiot, opisuje jego cechy, np. to jest zimne i długie – „łyżka”itp. 

Znajdź różnice pomiędzy obrazkami. 

Zabawa taneczna:

 

 

 

Data: 09.12.2020r.

Temat dnia: Świąteczna choinka

„Budujemy choinki” – Dziecko buduję choinkę przestrzenną z różnych klocków. 

„Choinka w lesie” – słuchanie wiersza i rozmowa o tym, skąd się biorą choinki.

Choinka w lesie

Maria Konopnicka

– A kto tę choinkę

Zasiał w ciemnym lesie?

– Zasiał ci ją ten wiaterek,

Co nasionka niesie.

– A kto tę choinkę

Ogrzał w ciemnym boru?

– Ogrzało ją to słoneczko

Z niebieskiego dworu.

– A kto tę choinkę

Poił w ciemnym gaju?

– Jasne ją poiły rosy

I woda z ruczaju.

– A kto tę choinkę

Wyhodował z ziarna?

– Wychowała ją mateńka,

Ziemia nasza czarna!

Pytania:

1. Gdzie rosła choinka?

2. Z czego wyrosła choinka?

3. Co sprawiło, że choinka pięknie urosła?

4. A skąd się biorą choinki w naszych domach?

Zabawy przy muzyce:

 

Znajdź cienie tych postaci i przedmiotów. 

 

 

Data: 08.12.2020r.

Temat dnia: Nasze przygotowania do świąt

„Jak przygotowujemy się do świąt?” – rozmowa z dzieckiem. Przedstawiamy dzieciom ilustracje ukazujące przygotowania do Świąt. 

Film:

 Praca z KP1.36 – kolorowanie bombki – odwzorowywanie.

„List do Mikołaja” - Dziecko wycina z gazetek reklamowych ilustracje przedstawiające zabawki/przedmioty, które chciałyby otrzymać w prezencie od Mikołaja i przykleja na ozdobnej kartce. 

 Pastorałka do osłuchania:

 

 

 Data: 07.12.2020r.

Temat dnia: Poznajemy dobroczynność

„Pomocnicy Mikołaja” – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat dobroczynności.

Pomocnicy Mikołaja

Gabriela Lipińska

W grupie „Misiów” panowała już świąteczna atmosfera. W sali królowała pięknie ozdobiona

choinka, a „Miś” na drzwiach sali ubrany był w dużą czerwoną czapkę z wielkim puchatym

białym pomponem. Zaraz po śniadaniu dzieci usiadły grzecznie na dywanie, czekając na rozpoczęcie

zajęć…

– Kochane dzieci – zaczęła pani Matylda – święta, jak to się mówi, „już za pasem”, więc pora byśmy porozmawiali o Świętym Mikołaju.

– Ale my wszystko już o nim wiemy! – powiedział znudzony Franek.

– Tak?! – zainteresowała się pani. – To może mi o nim opowiecie?

– Ma piękny czerwony strój… – zaczął Franek.

– I czerwoną czapkę… – dodał jego brat Janek.

– I długą białą brodę…. – dodał Krzyś.

– I daje dzieciom prezenty – powiedziała Krysia – za nic!

– Jak to za nic?! – oburzył się Piotruś. – Cały rok musisz być grzeczny, słuchać rodziców, pani w przedszkolu, zjadać obiady… – zaczął wyliczać chłopiec.

– Tak, macie rację, to wszystko prawda – podsumowała pani Matylda. – Ale powiedzcie mi,

czy wy lubicie dostawać prezenty?

– Tak!!! – rozległ się zgodny chór dziecięcych głosików.

– Tylko częściej, a nie raz w roku… – dodał Piotruś.

– A jak myślicie, czy dawanie prezentów może być tak samo fajne, jak ich dostawanie?242

– No, nie wiem… – mruknął Piotruś.

– Chyba … – niepewnie powiedziały Asia i Krysia.

– Słyszę, że macie wątpliwości… W takim razie mam pomysł… Ponieważ zbliżają się Mikołajki, to sami zostaniecie Mikołajami i obdarujecie dzieci z grupy najmłodszej własnoręcznie zrobionymi prezentami. Co wy na to?

– Wspaniale! – powiedziała Krysia.

– O jej, znowu jakaś praca… – szepnął Franek do Janka i gwałtownie posmutniał…

– A kiedy będziemy się bawić? – zapytał w imieniu brata Janek.

– Najpierw zostaniemy pomocnikami Mikołaja – powiedziała Krysia – zdążysz się jeszcze

pobawić… Dzieci ochoczo zabrały się do pracy i przygotowały piękne upominki, małe Mikołaje, które w tajemnicy schowały do szafek maluszków.

„Takie dawanie prezentów też jest fajne…” – pomyślał Franek, wkładając swojego Mikołajka do szafki młodszego kolegi.

Pytania:

1. Kto jest bohaterem opowiadania?

2. Gdzie są dzieci?

3. Na jakie święta dzieci czekają?

4. O kim rozmawiały dzieci z panią Matyldą?

Praca z KP1.35 –Dziecko opowiada o sytuacji, którą przedstawia ilustracja. Następnie nalepia ozdoby świąteczne na choince wg instrukcji.

„Niespodzianka z paczki” – zabawa ruchowa, naśladowcza. Dziecko spaceruje w rytm muzyki granej na dowolnym instrumencie. Gdy instrument przestaje grać, Rodzic mówi: Znalazłem w paczce robota – dziecko przez chwilę porusza się w ciszy jak robot. Podczas każdej pauzy muzycznej podajemy inną nazwę zabawki, którą „znalazł” w paczce, np. lalka, pajacyk itp.

 Osłuchanie się z piosenką: