Data: 02.04.2021r. (piątek)

Temat dnia: Wielkanocne kurczaki 

 

Scenariusz zajęć dla dzieci objętych wsparciem psychologicznym dostępny jest pod adresem: https://zajeciaterapeutycznepsycholog.blogspot.com

 

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

„Kurczątko” – zagadka słowna

Kurczątko

Puszyste, żółciutkie jest ono calutkie,

dzióbek ma tyci, skrzydła malutkie.

Wykluło się z jajka o samym świcie,

kim jest maleństwo, jak wy myślicie?

„Uważaj na kurczątko” – Rodzic wymienia różne symbole związane z Wielkanocą np. Koszyk wielkanocny, pisanki, baba wielkanocna, kurczątko itp. Na słowo: kurczątko – dziecko uderza dłonią w dłoń.

„Piórko kurczątka” – Dziecko porusza się po pokoju z żółtymi piórkami w dłoniach, w rytmie wygrywanym przez rodzica na bębenku, tamburynie itp. Podczas przerwy w muzyce dziecko staje w miejscu, unosi dłonie z piórkami wysoko do góry, puszcza piórka, a następnie próbuje je złapać w „miseczki” zrobione z dłoni. Dźwięk bębenka, tamburyna itp. jest ponownym impulsem dla dziecka do ruchu po pokoju z piórkiem w dłoni.

„Kto jest kurczątkiem?” – Dziecko odchodzi na bok i zamyka oczy. Rodzic spośród pozostałych domowników wybiera jedną osobę, która będzie kurczątkiem. Pozostali domownicy siadają na piętach i kulą się tak, aby nie było widać ich twarzy. Domownik-kurczątko zaczyna kwilić, wydając dźwięki: pi – pi – pi. Dziecko stojące z boku nasłuchuje, kto z domowników jest kurczątkiem.

Zabawa ruchowa:

Data: 01.04.2021r. (czwartek)

Temat dnia: Zając z czekolady

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

„Krótka historia czekolady” – Pokazujemy dzieciom ilustracje tabliczek czekolady: mlecznej, gorzkiej i białej. Dziecko zwraca uwagę na różne kolory czekolady. Rodzic wyjaśnia dziecku, że kolor czekolady zależy od ilości kakao użytego do jej wyprodukowania. Wyjaśniamy, że największe uprawy drzewa kakaowego są obecnie w Afryce. Kakao robi się z nasion znajdujących się w owocu tego drzewa – strąku kakaowca. Nasiona po wyjęciu z owocu są białe, dopiero później robią się brązowe, m.in. na skutek palenia. Zwracamy też uwagę dziecka na to, że biała czekolada jest nietypowa, ponieważ nie zawiera kakao. 

 

„Zając pachnący czekoladą” – Dziecko maluje na kartce z sylwetą zająca, maczając pędzle rozpuszczonym w wodzie kakao. Im mniej wody wlejemy do kubka z kakao, tym kolor zająca (po pomalowaniu) będzie bardziej nasycony. 

 „Posadź zajączka” – Dajemy dziecku zajączka maskotkę lub sylwetę zajączka i wydajemy polecenia związane z umieszczeniem go w przestrzeni, np. posadź zajączka przed sobą, obok siebie, za sobą, na stoliku itp. 

„Co można zrobić z czekolady” – Dziecko podaje przykłady produktów, do których wyprodukowania użyto czekolady, np. figurki czekoladowe, polewy do ciast, cukierki, napoje. 

Osłuchanie z piosenką:

Pokoloruj obrazek:

 

 

 Data: 31.03.2021r. (środa)

Temat dnia: Zbieramy jajka

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

„Kropki na pisankę” – Na dużą papierową sylwetę kolorowego jaja dziecko nanosi za pomocą słomki kolorowe papierowe kropki (kropki muszą mieć większą średnicę niż średnica słomki).

„Pisanka do zdjęć” – malowanie farbami. Prezentujemy dzieciom ogromną sylwetę jajka wyciętą z brystolu, kartonu itp. U góry jaja jest dziura – to miejsce na włożenie głowy podczas robienia zdjęcia. Dziecko maluje jajko farbami. Po wyschnięciu pracy można robić zdjęcia w ramce.

Zabawa ruchowa - 

„Jajka!” – Dziecko w rytmie wygrywanym przez rodzica na bębenku biega po pokoju. Na mocne uderzenie w instrument i pauzę dziecko zamienia się w pisanki – siada na piętach, kuląc się tak, aby przypominać kształtem jajko.

Muzyczna opowieść:

Rysuj po śladzie:

 

Dopasuj jajka do pary -

 

 

 

 

Data: 30.03.2021r. (wtorek)

Temat dnia: Wielkanocne tradycje

 „Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

„Taniec ze wstążką” – włączamy nagranie piosenki pt. „Pisanki, pisanki. Dziecko przypomina sobie, co to jest pisanka. Dajemy dziecku wstążkę, kawałek krepy lub chusteczkę. Będziemy śpiewać o pisankach i kręcić ręką wkoło tak, aby wstążką „narysować” w powietrzu kształt jajka. Dziecko tańczy swobodnie ze wstążkami. 

 

 

„Śmigus” – słuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści.

Śmigus

Maria Konopnicka

Panieneczka mała

Rano dzisiaj wstała:

Śmigus! Śmigus!

Dyngus! Dyngus!

Bo się wody bała.

Panieneczka mała

W kątek się schowała!

Śmigus! Śmigus!

Dyngus! Dyngus!

Bo się wody bała.

Panieneczka mała

Sukienkę zmaczała:

Śmigus! Śmigus!

Dyngus! Dyngus!

Choć się wody bała.

Pytanie do wiersza:

1. O jakiej tradycji była mowa w wierszu?

2. Kto wstał rano?

3. Czego się bała Panieneczka?

4. Gdzie się schowała?

5. Co zmoczyła Panieneczka?

„Lany Poniedziałek” – rozmowa na temat tradycji związanych ze śmigusem-dyngusem. Pokazujemy dzieciom ilustracje oraz opowiadamy o zwyczajach i symbolice lania wodą.

Śmigus-dyngus nazywano inaczej „oblewanką” lub „Świętym Lejkiem”. W dawnych czasach nazwę śmigus-dyngus traktowano rozdzielnie. Śmigus oznaczał oblewanie wodą oraz uderzanie dziewcząt po nogach rózgą z palmy, natomiast dyngus oznaczał wręczanie datków stanowiących wielkanocny okup.

 

„Uciekaj przed zmoczeniem” – zabawa ruchowa. Dziecko stoi przed liną ułożoną w jednym końcu pokoju. W drugim końcu pokoju stoi Rodzic. Pośrodku pokoju z boku, stoi domownik trzymające w dłoniach wiaderko z kilkoma niebieskimi zgniecionymi w kulkę papierami (imitującymi wodę). Na sygnał Rodzica dziecko biegnie do niego, a domownik stojące z boku „wylewa” na biegnące dziecko „wodę” z wiadra.

„Kto pierwszy napełni wiadro wodą?” – Rodzic stawia na środku stołu miskę z wodą i dwie szklanki, a obok dziecka i siebie stawia po jednym pustym wiaderku. Naprzemiennie – raz Rodzic., raz dziecko – rzucają dwiema kostkami do gry. Osoba która rzuciła kostką, zlicza kropki i wlewa do swojego wiaderka tyle szklanek wody, ile wyrzuciła kropek na obu kostkach. Wygrywa ten, kto pierwszy napełni swoje wiaderko. 

Zadanie dla chętnych:

Wytnij i ułóż puzzle. 

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

 

Data: 29. 03.2021r. (poniedziałek)

Temat dnia: Rozmawiamy o tradycji

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

„O kurce, która zapominałaby o tradycji” - słuchanie opowiadania i rozmowa na temat zwyczaju malowania jajek na Wielkanoc.

„O kurce, która zapominałaby o tradycji”

Marlena Szeląg

Słońce tego dnia odważnie przedzierało warstwę chmur, a jego promienie ogrzewały wymarzniętą po zimie ziemię. I choć już niespełna miesiąc temu zniknęły ostatnie śniegi, a na wierzbach pojawiły się kotki, to dopiero ten dzień przyniósł prawdziwe ocieplenie. Wiejską dróżką wijącą się pomiędzy pastwiskami, polami i łąkami, wesoło podśpiewując, maszerował tego dnia młodziutki suseł Sylwek, który niedawno obudził się z zimowego snu. Szedł dość długo i poczuł się zmęczony. Rozejrzał się wokół i zauważył wysoką lipę. Postanowił do niej podejść na odpoczynek. Gdy zbliżył się nieco do drzewa, spostrzegł siedzącą pod nim smutną kokoszkę i rozsypane wokół niej jajka.

– Cześć, jestem Sylwek. Co ci się stało? – zapytał z ciekawości suseł.

– Ja, ja… nie wiem. Nic nie wiem, bo nic nie pamiętam! Bardzo boli mnie głowa, mam ogromnego guza! – rzekła przestraszona, obolała kurka i zapłakała.

– Zaraz, zaraz, nie płacz. Pomogę ci… – rzekł suseł serdecznym tonem i zabrał się do zbierania rozsypanych na ścieżce kolorowych jajek. Wrzucał je z powrotem do białego koszyka z żółtą wstążką.

– Może ty wiesz, kim jestem i co tu robię? – zapytała kokoszka głosem pełnym nadziei.

– Niestety nie wiem, ale czekaj… Nie martw się! Jak razem pomyślimy, to na pewno coś wymyślimy! W końcu... co dwie głowy, to nie jedna! – pocieszył kokoszkę Sylwek i zaczął drapać się po czole, myśląc, co mogło się stać. Wyjął ze swojej torby wielką lupę i przeglądał z wielką dokładnością ścieżkę w poszukiwaniu czegoś, co pomogłoby rozwiązać zagadkę.

– Już wiem! To jest przyczyna całego zajścia! – suseł podskoczył z radości i wskazał na wystający gruby korzeń lipy. Wyjaśnił, że prawdopodobnie nieuważna kurka potknęła się o niego i przewróciła. Stąd guz na głowie, utrata pamięci i rozsypane na ścieżce jajka.

– Masz rację, coś mi się przypomina. Tak, potknęłam się o niego i uderzyłam o ten tu kamień – zaczęła sobie przypominać kokoszka. – Szłam, o tamtędy, z koszykiem tych jajek, ale dokąd szłam? Tego już nie pamiętam… – kurka znów posmutniała.

– Ty, popatrz! Popatrz na te jajka! One są dziwnie kolorowe! Przecież nie ma takich jajek. Ktoś musiał je pomalować! – krzyknął suseł.

– Ale po co komu pomalowane jajka? – zdziwiła się kurka.

– Tego nie wiem, ale się dowiem. Czekaj, pomyślmy troszeczkę – to mówiąc, suseł znowu zasępił się i zatopił w rozmyślaniach., ale mimo że długo myślał, nic nie przychodziło mu do głowy.

– Witajcie, moi przyjaciele! Co tak dumacie pod tym drzewem?! – ukłonił się zając, który pojawił się nie wiadomo skąd.

– Cześć, próbujemy rozwikłać zagadkę podróży kurki i tajemnicę kolorowych jajek – odrzekł suseł.

– Przecież to proste! To są pisanki. Przed Wielkanocą maluje się jajka, żeby były kolorowe. To taka pradawna tradycja. Kolorowe jajko jest symbolem świąt.

– Aaa, teraz pamiętam! Już wszystko sobie przypomniałam! – wykrzyknęła uradowana kurka i opowiedziała całą historię. Wczoraj wieczorem malowała jajka, żeby dzisiaj rozdać je zwierzętom, które prosiły ją o pomoc w ich ozdabianiu.

– Pewnie czekają na pisanki, a ja już jestem spóźniona. Będą zasmuceni, jeśli dziś im ich nie dostarczę. Nie będą mogli świętować Wielkanocy! Muszę czym prędzej rozdać je przyjaciołom, żeby tradycji stało się zadość. Pomożecie mi? – zapytała kokoszka swoich nowych znajomych. I tak we troje roznosili barwne jajka aż do samego zmierzchu.

– Rozdaliśmy wszystkie pisanki. Niestety kurko, dla ciebie zabrakło… Nie została ani jedna... Część stłukła się podczas twojego porannego upadku… – zasmucił się suseł.

– To nic! – powiedziała kokoszka i dodała – zaraz nowe pomaluję i siebie oraz was nimi obdaruję! – A ja ci chętnie pomogę! – skoczył zając z radości.

– Ja też się przyłączę, choć nigdy jajek nie malowałem i świąt w ten sposób nie świętowałem! – powiedział zachwycony suseł.

Zwierzęta w domu kurki malowały jajka pół nocy, dobrze się przy tym bawiąc. A rano zasiedli razem do wielkanocnego śniadania, które przygotowała kokoszka w podzięce za pomoc. Na stole nie zabrakło oczywiście barwnych pisanek, które tak skrzętnie cała trójka ozdabiała kilka godzin temu.

– Tradycja to dobra rzecz! Kultywując ją, można się dobrze bawić i razem spotkać. To takie ożywianie na chwilę pradawnych zwyczajów. Od dziś i ja będę w ten sposób obchodził Wielkanoc! – powiedział szczęśliwy suseł, trzymając w łapce pomalowaną niezdarnie przez siebie pisankę.

Pytania do opowiadania:

1. Kogo podczas wiosennego spaceru napotkał suseł Sylwek?

2. Co się przytrafiło kokoszce?

3. Kto pomógł rozwikłać zagadkę kolorowych jajek?

4. Jak nazywały się kolorowe jajka, które rozsypała kurka?

5. Czego symbolem jest pisanka?

6. Po co kurka niosła kolorowe jajka?

7. Kto pomógł jej w roznoszeniu jajek?

8. Dlaczego dla kurki zabrakło pisanek?

9. W jaki sposób zwierzęta rozwiązały ten problem?

10. Kto zasiadł do świątecznego śniadania w domu kurki?

11. Co postanowił suseł Sylwek, gdy trzymał w łapce pisankę, i dlaczego?

„Mama stroi koszyk, koszyk wielkanocny” – zabawa integracyjna ze śpiewem (na wzór zabawy „Rolnik sam w dolinie”).

Dziecko wspólnie z domownikami, trzymając się za ręce, idą po obwodzie koła i śpiewają piosenkę. W środku koła stoi dziecko-mama, która zaprasza do środka kolejne dzieci (pisankę, baranka, chlebek, babę, jajko) – wszyscy razem tworzą coraz większe wewnętrzne koło, które obraca się w drugą stronę względem zewnętrznego koła. Na słowa: wszystko rozsypała! – dziecko oraz domownicy w obu kołach puszczają dłonie i kucają. Przed zabawą należy dzieciom objaśnić znaczenie zwrotu złapać zająca, czyli przewrócić się.

Mama stroi koszyk, koszyk wielkanocny,

hejże, hejże, hejże ha, mama stroi koszyk.

Mama bierze pisankę, kolorową pisankę,

hejże, hejże, hejże ha, do koszyczka pisankę.

Mama bierze baranka, cukrowego baranka,

hejże, hejże, hejże ha, do koszyczka baranka.

Mama bierze chlebek, wielkanocny chlebek,

hejże, hejże, hejże ha, do koszyczka chlebek.

Mama bierze babę, wielkanocną babę,

hejże, hejże, hejże ha, do koszyczka babę.

Mama bierze jajko, gotowane jajko,

hejże, hejże, hejże ha, do koszyczka jajko.

Idzie z tym koszykiem, zająca złapała,

hejże, hejże, hejże ha, wszystko rozsypała! 

Praca z KP2.23 – Dziecko koloruje obrazek przedstawiający koszyk wielkanocny, wycina obrazek wzdłuż linii, a następnie układa go i nakleja na kartce.

Zabawa ruchowa:

„Lepię jajeczka” – Dziecko lepi z plasteliny kolorowe jajka.